In deze tijd van jaaroverzichten, persoonlijkheden van het jaar en goede voornemens voor het volgende, is het interessant om te kijken hoe anderen ons het voorbije jaar beoordeelden. Een beetje afstand, zeker van een hutsepot (nog steeds Belgisch Nederlands volgens mijn spellingcontrole) als ons landje, levert vaak een iets ander beeld op.
Ik woonde en werkte zelf de helft van 2007 in Spanje en het was op z’n minst ontnuchterend de berichtgeving in de krant en op tv over ‘Belgica’ door te nemen. Wat het Spaanse nieuws haalde: de symbolische massatrouw op de Grote Markt van Sint-Niklaas onder leiding van de eerste zwarte schepen van Vlaanderen, Wouter Van Bellingen (Spirit) en de tennisoverwinningen van Justine Henin.
Vlak na de verkiezingen berichtten de Spanjaarden over de grootte van extreemrechts in België ten opzichte van andere Europese landen (groot!) en de kans op een snelle regeringsvorming (klein!). Verder bleek Brussel als hart van de Europese Unie, veel prominenter in de Spaanse pers aanwezig dan België als land.
Wanneer ik twee weken na de federale verkiezingen terug in België aankom, verraste de mediaheisa over de regeringsvorming mij enorm. Nu, 192 regeringsloze dagen en een drie weken oude interim-regering later, kan het mij allemaal nog maar matig boeien. Verbazing heeft plaats gemaakt voor apathie, en een sterk verlangen naar de ver-van-mijn-bed-show die België vanuit Spanje leek.
Vandaar dat ik aan het begin van een nieuw jaar graag met Spaanse blik terugkijk op het vorige. En wens ik samen met de rest van het land in 2008 een beetje meer afstand te nemen voor het oplossen van onze probleempjes. Zodat alles weer wat beter in verhouding kan beoordeeld worden.
Gelukkig nieuwjaar.
Ik woonde en werkte zelf de helft van 2007 in Spanje en het was op z’n minst ontnuchterend de berichtgeving in de krant en op tv over ‘Belgica’ door te nemen. Wat het Spaanse nieuws haalde: de symbolische massatrouw op de Grote Markt van Sint-Niklaas onder leiding van de eerste zwarte schepen van Vlaanderen, Wouter Van Bellingen (Spirit) en de tennisoverwinningen van Justine Henin.
Vlak na de verkiezingen berichtten de Spanjaarden over de grootte van extreemrechts in België ten opzichte van andere Europese landen (groot!) en de kans op een snelle regeringsvorming (klein!). Verder bleek Brussel als hart van de Europese Unie, veel prominenter in de Spaanse pers aanwezig dan België als land.
Wanneer ik twee weken na de federale verkiezingen terug in België aankom, verraste de mediaheisa over de regeringsvorming mij enorm. Nu, 192 regeringsloze dagen en een drie weken oude interim-regering later, kan het mij allemaal nog maar matig boeien. Verbazing heeft plaats gemaakt voor apathie, en een sterk verlangen naar de ver-van-mijn-bed-show die België vanuit Spanje leek.
Vandaar dat ik aan het begin van een nieuw jaar graag met Spaanse blik terugkijk op het vorige. En wens ik samen met de rest van het land in 2008 een beetje meer afstand te nemen voor het oplossen van onze probleempjes. Zodat alles weer wat beter in verhouding kan beoordeeld worden.
Gelukkig nieuwjaar.
1 opmerking:
Als je op je kaartje in Brugge een oogje tekent komt België precies uit als een over verjaarde Monniks gier die ook van Spanje kwamen
Een reactie posten