'In godsnaam, geen kerstge- doe voor 15 december', dat is de slagzin waarmee Peeters en Pichal in het gelijknamige programma op Radio 1 de strijd aangaan met vroegtijdige kerstmannen, plastieken bomen, schelle verlichting en dito christmas-songs. Mooi initiatief, zo leek mij, want al die opgeklopte drukdoenerij en overgeorchestreerde kerstsfeer mogen voor mijn part tot een minimum van tijd beperkt worden. De gedwongen helletocht op zoek naar het perfecte kerstcadeautje voor ieder verste lid van de familie en de daarmee gepaard gaande overvolle winkels en straten zijn meestal al een hele opoffering, en dan is het echte feest nog niet eens begonnen (zucht). Geef mij maar een gezellig kerstmiddagje zonder al te veel kerstaccessoires maar des te meer dvd's en eten.
Tenminste dat dacht ik toch.
Maar dat was buiten de Deense hygge gerekend. Hygge betekent zoveel als gezelligheid en warmte, maar eigenlijk is het meer een onvertaalbaar goed en mooi gevoel dat er mee samenhangt en dat ik al uitgebreid leerde kennen op Erasmus in Denemarken. Denen beschouwen hygge als iets typisch Deens en zien het vaak als onderdeel van hun nationale identiteit. Voor veel Denen is julehygge, de gezelligheid rond Kerstmis, een van de hoogtepunten van het jaar.
Vanaf half november viert de hygge met andere woorden hoogtij in Denemarken want dan gaat officieel de kerstperiode van start. Na een weekendje Kopenhagen, ben ik willens nillens weer helemaal in de ban van dat Deense fenomeen doordat ik drie dagen lang helemaal werd ondergedompeld in een zacht rode, met warme glögg (Scandinavische glühwein-variant) overgoten en lekker gebak afgewerkte kerstsfeer. De aangenaam kerstige atmosfeer die in het meest zuidelijke Scandinavische land gecreëerd wordt, steekt schril af tegen het dwingende commerciële juk dat Santa Claus ons hier oplegt. Hoewel de Deense winkels uiteraard ook graag een extra centje verdienen aan deze periode, pakken de Denen het opvallend subtieler aan.
Er zijn mooie, zachte (liefst zelfgemaakte) kousen om je pakjes in te hangen, kerstmarkten (met grappige straatanimatie en zonder zatte jenever zuipers) en lekkere, speciaal gebrouwen kerstbieren. Het startschot wordt gegeven met het officieel aansteken van de kerstlichtjes in enorme kerstbomen die elk stads- en dorpsplein sieren en waarrond de Denen dan nog drie maanden kunnen schaatsen en het hoogtepunt vormen verschillende Julefrokost – bijeenkomsten (kerst-lunch) met familie, vrienden, verenigingen, clubs, ...
Doordat de kerstperiode er lekker lang duurt, zie je geen overrompelingen aan de kassa en veel goed gespreide feestelijkheden. Is het door de lange donkere wintermaanden, of zijn de Denen gewoon gevoeliger en fijnbesnaarder als het aankomt op het creëren van reële kerstatmosfeer zonder overdreven of nep aan te doen? Deze cynische antikerst Belg dompelde zich half november alvast gewillig onder in dat zalig hyggelige Kopenhagen.
Tenminste dat dacht ik toch.
Maar dat was buiten de Deense hygge gerekend. Hygge betekent zoveel als gezelligheid en warmte, maar eigenlijk is het meer een onvertaalbaar goed en mooi gevoel dat er mee samenhangt en dat ik al uitgebreid leerde kennen op Erasmus in Denemarken. Denen beschouwen hygge als iets typisch Deens en zien het vaak als onderdeel van hun nationale identiteit. Voor veel Denen is julehygge, de gezelligheid rond Kerstmis, een van de hoogtepunten van het jaar.
Vanaf half november viert de hygge met andere woorden hoogtij in Denemarken want dan gaat officieel de kerstperiode van start. Na een weekendje Kopenhagen, ben ik willens nillens weer helemaal in de ban van dat Deense fenomeen doordat ik drie dagen lang helemaal werd ondergedompeld in een zacht rode, met warme glögg (Scandinavische glühwein-variant) overgoten en lekker gebak afgewerkte kerstsfeer. De aangenaam kerstige atmosfeer die in het meest zuidelijke Scandinavische land gecreëerd wordt, steekt schril af tegen het dwingende commerciële juk dat Santa Claus ons hier oplegt. Hoewel de Deense winkels uiteraard ook graag een extra centje verdienen aan deze periode, pakken de Denen het opvallend subtieler aan.
Er zijn mooie, zachte (liefst zelfgemaakte) kousen om je pakjes in te hangen, kerstmarkten (met grappige straatanimatie en zonder zatte jenever zuipers) en lekkere, speciaal gebrouwen kerstbieren. Het startschot wordt gegeven met het officieel aansteken van de kerstlichtjes in enorme kerstbomen die elk stads- en dorpsplein sieren en waarrond de Denen dan nog drie maanden kunnen schaatsen en het hoogtepunt vormen verschillende Julefrokost – bijeenkomsten (kerst-lunch) met familie, vrienden, verenigingen, clubs, ...
Doordat de kerstperiode er lekker lang duurt, zie je geen overrompelingen aan de kassa en veel goed gespreide feestelijkheden. Is het door de lange donkere wintermaanden, of zijn de Denen gewoon gevoeliger en fijnbesnaarder als het aankomt op het creëren van reële kerstatmosfeer zonder overdreven of nep aan te doen? Deze cynische antikerst Belg dompelde zich half november alvast gewillig onder in dat zalig hyggelige Kopenhagen.
1 opmerking:
en nu...op naar de familiehygge ! :-)
Een reactie posten