De Franse president Nicolas Sarkozy kondigde vorige week zo goed getimed en perfect georkestreerd zijn echtscheiding aan, dat het nieuws dat heel zijn land lam lag door vakbondsstakingen handig naar de achtergrond verdween. Het is de eerste keer dat het privéleven van een Frans president door de plaatselijke media zo breed uitgesmeerd wordt, maar of dat Sarkozy echt kan deren is nog maar de vraag.
Vanaf het begin van zijn ambtstermijn heeft hij immers doelbewust zijn ex-echtgenote, ex-model Cécilia, ten tonele gevoerd, wat ook al een trendbreuk was met zijn voorgangers. Daarnaast is het ook algemeen geweten dat hij zeer goede banden heeft met enkele Franse mediamagnaten, die braafjes hebben afgewacht het nieuws over ‘Sarko’ z’n scheiding te publiceren tot die bewuste ‘zwarte’ stakingsdonderdag. In hun spoor volgden de collectieve Europese media met pagina’s vol interpretaties en recapitulaties over het huwelijk van de Sarkozy’s met in de kantlijn een vermelding van de sociale onrust in Frankrijk.
En zo leidde Monsieur le President handig de aandacht af van een van de grootste gemeenschappelijk vakbondsacties van de afgelopen jaren in Frankrijk en kon hij in één klap rekenen op een bemoedigend schouderklopje van de Franse media die hem als grote gedumpte afschilderden. Zelden de pers zo massaal voor georganiseerde gossip in plaats van interessante human-interest zien kiezen.
Vanaf het begin van zijn ambtstermijn heeft hij immers doelbewust zijn ex-echtgenote, ex-model Cécilia, ten tonele gevoerd, wat ook al een trendbreuk was met zijn voorgangers. Daarnaast is het ook algemeen geweten dat hij zeer goede banden heeft met enkele Franse mediamagnaten, die braafjes hebben afgewacht het nieuws over ‘Sarko’ z’n scheiding te publiceren tot die bewuste ‘zwarte’ stakingsdonderdag. In hun spoor volgden de collectieve Europese media met pagina’s vol interpretaties en recapitulaties over het huwelijk van de Sarkozy’s met in de kantlijn een vermelding van de sociale onrust in Frankrijk.
En zo leidde Monsieur le President handig de aandacht af van een van de grootste gemeenschappelijk vakbondsacties van de afgelopen jaren in Frankrijk en kon hij in één klap rekenen op een bemoedigend schouderklopje van de Franse media die hem als grote gedumpte afschilderden. Zelden de pers zo massaal voor georganiseerde gossip in plaats van interessante human-interest zien kiezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten