.jpg)
De afgelopen week schreven de regeringsonderhandelaars zichzelf enkele dagen rust voor. De meesten profiteerden er dan ook van om andere oorden op te zoeken. Dat betekende echter niet dat de formatiedans stilviel. Integendeel, het reisgedrag van de onderhandelaars kon heel wat verraden over hun intenties.
Toegegeven, reisgedrag doorgronden is niet iedereen gegeven. Daar moet je een ervaren reispsychologe voor zijn. Je weet wel, zo iemand die door de week op Life TV bij Kadèr Gürbüz op schoot zit en zich buigt over netelige kwesties als “Is Center Parcs een goede bestemming om met kleuters naartoe te gaan?”. Of: “Mijn man wil geen televisie op reis, zodat ik ’s avonds niet meer naar dergelijke onzin kan kijken. Wat nu?”
Niet dat ik zelf zo’n reispsychologe ben. Ik heb er de borsten niet voor. Toch kan ik me nogal gemakkelijk in hun hoofd verplaatsen. Bijvoorbeeld door na te denken over vragen als: “Hoe ziet een trip naar een uitzichtloze Sahara-vlakte eruit?”
Eerst en vooral - zou zo’n reispsychologe opmerken - stellen we vast dat sommigen ervoor kiezen onze grenzen – tot nader orde nog steeds die met Duitsland, Frankrijk, Luxemburg en Nederland – over te steken. Het gerucht dat Leterme wél zou verderwerken en zelfs huisbezoeken zou afleggen, zit daar ongetwijfeld voor iets tussen.
In de val gelokt worden door een uit zijn uniform gegroeide scout, die met een droevige blik in de ogen op zaterdagochtend aanbelt, vertelt dat het scoutslokaal afgebrand is en ze daarom een ruilactie op touw gezet hebben. En of u niets wil schenken in ruil voor een stukje gesplitste BHV? Neen, dat zou hen niet overkomen.
MR-onderhandelaars Didier Reynders en Sabine Laruelle trokken daarom naar Afrika. Op het programma stond wellicht een safari. En ’s avonds werden de geschoten leeuwen, inclusief zwarte klauwen en tong, feestelijk opgepeuzeld. Heerlijk toch, zo wegdromen op vakantie…
Bart Somers had dan weer een uitje gepland naar Trier. ‘Netwerken’, heet dat. Onze Duitstalige landgenoten te vriend houden. “Na gemiddeld 150 dagen word je in een relatie voor het eerst met de sleur geconfronteerd. Een triootje kan voor wat afwisseling zorgen”, had Somers ergens gelezen. “En wat op microniveau wordt afgewezen, pakt misschien wel op macroniveau”, werd de reispsychologe zelfs even Freudiaans.
Veruit het meest open minded was echter Joëlle Milquet. Ze was met het gezin naar Sint-Idesbald geweest, aan de Vlaamse kust. Toegegeven, Franstaligen voelen er zich soms sneller thuis dan Vlamingen. Desalniettemin is het een mooi symbool van de CDH-voorzitster. En symbolen, dat is toch waar het de komende weken om draait?
Milquet genoot duidelijk met frisse teugen van de zeelucht en stond er zelfs de VRT- en VTM-Noordzeecorrespondenten te woord. Veel tijd had ze echter niet, plots moest ze dringend een go-cart huren. En net op dat moment kwam een satellietwagen van Life TV de zeedijk opgereden, met Kadèr Gürbüz aan het stuur…
Toegegeven, reisgedrag doorgronden is niet iedereen gegeven. Daar moet je een ervaren reispsychologe voor zijn. Je weet wel, zo iemand die door de week op Life TV bij Kadèr Gürbüz op schoot zit en zich buigt over netelige kwesties als “Is Center Parcs een goede bestemming om met kleuters naartoe te gaan?”. Of: “Mijn man wil geen televisie op reis, zodat ik ’s avonds niet meer naar dergelijke onzin kan kijken. Wat nu?”
Niet dat ik zelf zo’n reispsychologe ben. Ik heb er de borsten niet voor. Toch kan ik me nogal gemakkelijk in hun hoofd verplaatsen. Bijvoorbeeld door na te denken over vragen als: “Hoe ziet een trip naar een uitzichtloze Sahara-vlakte eruit?”
Eerst en vooral - zou zo’n reispsychologe opmerken - stellen we vast dat sommigen ervoor kiezen onze grenzen – tot nader orde nog steeds die met Duitsland, Frankrijk, Luxemburg en Nederland – over te steken. Het gerucht dat Leterme wél zou verderwerken en zelfs huisbezoeken zou afleggen, zit daar ongetwijfeld voor iets tussen.
In de val gelokt worden door een uit zijn uniform gegroeide scout, die met een droevige blik in de ogen op zaterdagochtend aanbelt, vertelt dat het scoutslokaal afgebrand is en ze daarom een ruilactie op touw gezet hebben. En of u niets wil schenken in ruil voor een stukje gesplitste BHV? Neen, dat zou hen niet overkomen.
MR-onderhandelaars Didier Reynders en Sabine Laruelle trokken daarom naar Afrika. Op het programma stond wellicht een safari. En ’s avonds werden de geschoten leeuwen, inclusief zwarte klauwen en tong, feestelijk opgepeuzeld. Heerlijk toch, zo wegdromen op vakantie…
Bart Somers had dan weer een uitje gepland naar Trier. ‘Netwerken’, heet dat. Onze Duitstalige landgenoten te vriend houden. “Na gemiddeld 150 dagen word je in een relatie voor het eerst met de sleur geconfronteerd. Een triootje kan voor wat afwisseling zorgen”, had Somers ergens gelezen. “En wat op microniveau wordt afgewezen, pakt misschien wel op macroniveau”, werd de reispsychologe zelfs even Freudiaans.
Veruit het meest open minded was echter Joëlle Milquet. Ze was met het gezin naar Sint-Idesbald geweest, aan de Vlaamse kust. Toegegeven, Franstaligen voelen er zich soms sneller thuis dan Vlamingen. Desalniettemin is het een mooi symbool van de CDH-voorzitster. En symbolen, dat is toch waar het de komende weken om draait?
Milquet genoot duidelijk met frisse teugen van de zeelucht en stond er zelfs de VRT- en VTM-Noordzeecorrespondenten te woord. Veel tijd had ze echter niet, plots moest ze dringend een go-cart huren. En net op dat moment kwam een satellietwagen van Life TV de zeedijk opgereden, met Kadèr Gürbüz aan het stuur…
1 opmerking:
Leeuw? Nog nooit gegeten!
Leterme moest het blijkbaar zonder vakantie stellen, maar kon zich 's avonds wellicht goed doen aan de overheerlijke Coq au vin met schrielaardappeltjes, die Sofie voor hem had klaargestoomd...
Nice one!
Een reactie posten